Όχι Δέσμευση...Απλά Καλή Μεταχείρηση

Κάπου διάβασα το παρακάτω: "Έτσι είναι οι άνθρωποι: αν προσπαθήσεις να τους δεσμεύσεις με οποιονδήποτε τρόπο, αντιδρούν. Αν όμως φανείς καλός μαζί τους, θα μείνουν για πάντα δίπλα σου".

Άνθρωποι. Τόσο περίεργα πλάσματα. Από τη φύση μας θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι και να μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε χωρίς να μας περιορίζει τίποτα και κανένας, Αν λοιπόν προσπαθήσει κάποιος, έστω και υποσυνείδητα, να μας δεσμεύσει, να μας περιορίσει, να μας ελέγξει με οποιονδήποτε τρόπο, όπως για παράδειγμα μέσα από μια φιλία, μια αγάπη, μέσα από την οικογένεια και με όποιον άλλο τρόπο μπορείτε να φανταστείτε, αργά ή γρήγορα αναμφίβολα θα αντιδράσουν.

Πνιγόμαστε όταν νιώθουμε ότι συνεχώς μας ελέγχουν και προσπαθούν να μας κουμαντάρουν. Η φύση μας είναι να αλλάζουμε παραστάσεις και εμπειρίες και όχι απαραίτητα με τα ίδια άτομα. Αν λοιπόν κάποιος φοβηθεί και προσπαθήσει να μας κρατήσει δίπλα του πεισματικά, για να μη μας χάσει εξαιτίας των άλλων γύρω μας, τότε είναι που θα φύγουμε από αντίδραση και μόνο, και δυστυχώς θα φταίει εκείνος και αν γίνει κάτι τέτοιο δύσκολα θα ξαναγυρνούσαμε. Εννοείται πως στη θέση εκείνη μπορεί να βρεθούμε κι εμείς. Να τρομάξουμε ότι θα χάσουμε κάποιο πολύ σημαντικό πρόσωπο και πάνω στον πανικό μας να γίνουμε ανυπόφοροι και στο τέλος να προκαλέσουμε μόνοι μας εκείνο που τόσο φοβόμασταν. Θέλει ψυχραιμία και αν φοβηθούμε κάτι τέτοιο καλύτερα να το συζητήσουμε!

Αν κάποιος θέλει να μας κρατήσει κάποιον για όσο το δυνατόν περισσότερο δίπλα του, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα υπάρχει συνεχής επικοινωνία, θα πρέπει να μας αφήσει ελεύθερους να κάνουμε τις επιλογές μας. Είναι πάρα πολύ σημαντικό για την ψυχολογία μας το να ξέρουμε ότι ανά πάσα στιγμή έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε ό,τι θέλουμε και να πάρουμε την όποια πρωτοβουλία, ακόμα και αν αποδειχθεί λανθασμένη. Είναι πολύ σημαντικό το να ξέρουμε, να νιώθουμε ότι είμαστε ελεύθεροι. Τότε δρούμε όπως ακριβώς νιώθουμε, χωρίς καμία αντίδραση! Αρκεί απλά κάποιος να είναι καλός και κατανοητικός μαζί μας. Να μας δείξει πως μπορούμε να βασιζόμαστε πάνω του, στην όποια σχέση κι αν έχει μαζί μας, ότι έχουμε την αγάπη του, την υποστήριξή του ανά πάσα στιγμή και κατάσταση. Με αυτόν τον τρόπο θα μας κρατήσει, αν όχι για πάντα, για πολύ καιρό κοντά του. Απλά χρειαζόμαστε σωστή μεταχείριση.

Δώσε Σημασία Στην Κάθε Στιγμή...Μπορεί Να Σου Αλλάξει Τη Ζωή

Έχουμε σκεφτεί ποτέ πως αν δεν είχαμε κάνει κάτι στο παρελθόν πόσα πράγματα και γεγονότα τα οποία ακολούθησαν δε θα είχαν σημβεί; Για παράδειγμα πείτε ότι πάμε κάπου και γνωρίζουμε κάποιο άτομο με το οποίο τελίκα στη συνέχεια κάνουμε πολύ καλή παρέα. Αν δεν είχαμε πάει ισως να μη το γνωρίζαμε ποτέ και από εκεί και πέρα όλη μας η ζωή θα χαρακτηριζόταν από εντελώς διαφορέτικα γεγονότα και εμπειρίες!

Απλά πράγματα στα οποία τελικά δε δίνουμε μια δεύτερη σκέψη αλλά είναι πολύ μεγάλης σημασίας. Σε αυτό το σημείο θα παραθέσω δύο προσωπικές εμπειρίες. Αρχικά πριν περίπου πέντε χρόνια, στη δευτέρα γυμνασίου, βρέθηκε στο δρόμο μου μια καθηγήτρια αγγλικών η οποία μου πρότεινε να διαβάσω ένα βιβλίο, "Το Εγχειρίδιο Του Πολεμιστή Του Φωτός"του Paulo Coelho. Από τότε ξεκίνησα να διαβάζω γενικά λογοτεχνικά βιβλία, αρχικά όχι γιατί απαραίτητα μου άρεσε, αλλά γιατί μου το είχε πει εκείνη, και την είχα πολύ ψηλά. Τελικά όμως μεγαλώνοντας και ωριμάζοντας, συνειδητοποίησα ότι μου αρέσει πραγματικά και όχι μόνο να διαβάζω αλλά και να γράφω. Αν δεν ήταν εκείνη λοιπόν αυτή τη στιγμή η ζωή μου και σίγουρα κι εγώ η ίδια ως χαρακτήρας θα ήταν εντελώς διαφορετικά (και γενικά αν δεν είχα συναντήσει το συγκεκριμέμο άτομο δε θα ήμουν αυτό που είμαι). Ακόμα ένα παράδειγμα είναι ότι στη Β' λυκείου αποφάσισα να αλλάξω σχολείο. Εκεί όπως είναι φυσικο γνώρισα πολλά άτομα με τα οποία βρίσκομαι μέχρι σήμερα, και το σπουδαιότερο, ότι ανάμεσα σε αυτά τα άτομα είναι και ένας πολύ σημαντικός άνθρωπος για μένα (από τους σημαντικότερους θα έλεγα) με τον οποίο έχω περάσει πάρα πολλά και σίγουρα είναι μια σχέση την οπία θα θυμάμαι πάντα και θα χαμογελάω. Και όλα αυτά γιατί αποφάσισα να αλλάξω σχολείο.

Και μόνο από το τελευταίο παράδειγμα, αν δεν είχα πάρει εκείνη την απόφαση, τα τρία περίπου τελευταία χρόνια της ζωής μου θα ήταν εντελώς διαφορετικά. Με λίγα λόγια, οτιδήποτε κάνουμε ή και ακόμα, για κάποιο λόγο, δεν κάνουμε μεταμορφώνει κάθε δευτερόλεπτο τη ζωή μας! Ας μην υποτιμάμε λοιπόν κανένα γεγονός. Όλα, τα πάντα, είναι άκρως σημαντικά και καθοριστηκά.

Πόσες φορές στη ζωή μας δεν έχει περάσει εκείνη η σκέψη που λέει ότι αν είχαμε ή δεν είχαμε κάνει κάτι τώρα θα ήμασταν σε ευνοϊκότερη θέση; Βέβαια, δεν πρέπει, και δεν έχει και νόημα, να μετανιώνουμε για τίποτα. Ό,τι έγινε, πάει, έγινε και στο κάτω κάτω έγινε γιατί εκείνη την χρονική στιγμή θεωρήσαμε εκείνη την επιλογή ως την πιο σωστή.Ούτως ή άλλως τίποτα δε γίνεται τυχαία. Όλα έχουν κάποιο λόγο που σημβαίνουν! Δυστυχώς ή ευτυχώς δεν μπορούμε να γυρίσουμε το χρόνο πίσω. Αλλά ας το σκεφτούμε για λίγο κάπως διαφορετικά. Πού ξέρουμε εμείς ότι αν είχαμε κάνει κάτι που τελίκα αποφύγαμε ή και το αντίθετο τα πράγματα θα ήταν καλύτερα; Μπορει, όντως, ναι, να ήταν καλύτερα, αλλά με την ίδια λογική θα μπορούσαν να είναι και πολύ χειρότερα. Δεν μπορούμε να οργανώσουμε εμείς το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα, οπότε ας σταματήσουμε να εξετάζουμε τα όποια διαφαρετικά ενδεχόμενα, δεν κερδίζουμε κάτι. Αντί αυτού, ας αρχίσουμε να ζούμε και να δρούμε στο σήμερα, στο τώρα όπου μπορούμε από εδώ και πέρα να είμαστε πιο προσεκτικοί και να κάνουμε νέες, σωστές επιλογές αλλά ακόμα και νέες λάθος. Τώρα αν δεν είμαστε ικανοποιημένοι από μια ήδη υπάρχουσα κατάσταση, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε αντί να κλαιγόμαστε, είναι να πιστέψουμε στις ικανότητες και τις δυνάμεις μας και, πάνω από όλα, στον ίδιο μας τον εαυτό και στο τέλος θα καταφέρουμε, αν όχι να εξιδανικεύσουμε την όποια κατάσταση, σίγουρα να την κάνουμε καλύτερη απ'ό,τι ήδη είναι...

Η Βαθύτερη Σημασία των Πραγμάτων

Τίποτα στη ζωή δεν είναι άσκοπο ή άχρηστο. Τα πάντα γύρω μας έχουν ένα λόγο ύπαρξης. Είτε αυτός είναι σημαντικός, είτε όχι! Τίποτα δε γίνεται τυχαία, ακόμα κι αν έτσι υποστηρίζουμε εμείς, προκειμένου να μπορέσουμε να δικαιολογήσουμε κάποια γεγονότα.

Ακόμα και φορές που θεωρούμε ότι κάτι γίνεται, ή κάνουμε εμείς, τυχαία, ή γιατί έτσι πρέπει να γίνει, είναι λάθος! Ας πάρουμε για περάδειγμα κάποιες κινήσεις που κάνουμε και αρχικά φαίνεται ότι τις κάνουμε για τους γύρω μας. Ποτέ κάτι που κάνουμε δεν έχει αντίκτυπο μόνο στους άλλους! Κατά βάθος κερδίζουμε και εμείς κάτι. Σίγουρα ικανοποιούμε και κάποια δική μας ανάγκη ή έμμεσα το κάνουμε για να αποκομίσουμε κάτι ή ακόμα και για να αποφύγουμε κάποια κατάσταση. Τίποτα δε γίναται έτσι απλά για να γίνει.

Κανένας δεν ανάβει το λυχνάρι για να το κρύψει πίσω από την πόρτα-σκοπός του φωτός είναι να φωτίσει τον κόσμο γύρω του. Έτσι ακριβώς κι εμείς δε θα αγοράζαμε ένα δωρο για να το κρατήσουμε για εμάς ή για να το κλείσουμε σε ενα ντουλάπι: θα το αγοράζαμε για να δώσουμε χαρά σε κάποιον που αγαπάμε ή εστω σε κάποιον που το χρειάζεται. Αν κοιτάξουμε όμως λίγο πιο βαθυά, δε δίνουμε χαρά μόνο στον παραλήπτη. Ικανοποιούμε και ένα δικό μας κομμάτι. Γιατί με το να δώσουμε ένα δώρο σε κάποιον, ουσιαστικά θέλουμε να του αποδείξουμε την αγάπη μας και ίσως τελικά αυτό να έχουμε περισσότερο ανάγκη: την επιβεβαίωση που δίνουμε στον άλλο και την επιβεβαίωση που έμμεσα τον παροτρίνουμε να μας δώσει. Ακόμα μπορεί απλά να θέλουμε να λάβουμε ένα χαμόγελο. Άρα, όπως προανέφερα, δεν κάνουμε τίποτα τυχαία ή άσκοπα.

Με τον ίδιο συλλογισμό όλα έχουν ένα λόγο ύπαρξης και λειτουργίας. Το σημαντικό όμως είναι να το γνωρίζουμε συνειδητά και να μην υποβαθμίζουμε τίποτα γύρω μας. Στο κάτω κάτω, σκεφτήκαμε ποτέ τη ζωή μας χωρίς όλα αυτά τα μικροπράγματα, τις λεπτομέριες και τις ασήμαντες, επιφανειακά, καταστάσεις που μας κατακλείουν καθημερινά; Ας κάνουμε μια προσπάθεια...Μόνο τότε θα καταλάβουμε τη σημασία και τη σαμαντικότητά τους! Ένα χαμόγελο, ένα τριαντάφυλλο στο κρεβάτι μόλις ξυπνήσουμε, ένα μύνημα από κάποιο αγαπημένο πρόσωπο, μια γλυκιά καλημέρα, ένα φιλί, ένα τηλεφώνημα, ο καλός βαθμος σε ένα διαγώνισμα, απλά μια ηλιόλουστη μέρα! Τόσο απλά μα τόσο σημαντικά! Όλα γύρω μας είναι μια αλυσίδα που αν σπάσει έστω κα ένας κρίκος τα πάντα από εκεί και μετά θα ήταν εντελώς διαφορετικά! Καιρος να σταματήσουμε να περιμένουμε εν αγωνίως κάτι "μεγάλο" και ας χαλαρώσουμε για να απολαύσουμε όλα αυτά τα "μικροπράγματα"....!