Έχουμε σκεφτεί ποτέ πως αν δεν είχαμε κάνει κάτι στο παρελθόν πόσα πράγματα και γεγονότα τα οποία ακολούθησαν δε θα είχαν σημβεί; Για παράδειγμα πείτε ότι πάμε κάπου και γνωρίζουμε κάποιο άτομο με το οποίο τελίκα στη συνέχεια κάνουμε πολύ καλή παρέα. Αν δεν είχαμε πάει ισως να μη το γνωρίζαμε ποτέ και από εκεί και πέρα όλη μας η ζωή θα χαρακτηριζόταν από εντελώς διαφορέτικα γεγονότα και εμπειρίες!
Απλά πράγματα στα οποία τελικά δε δίνουμε μια δεύτερη σκέψη αλλά είναι πολύ μεγάλης σημασίας. Σε αυτό το σημείο θα παραθέσω δύο προσωπικές εμπειρίες. Αρχικά πριν περίπου πέντε χρόνια, στη δευτέρα γυμνασίου, βρέθηκε στο δρόμο μου μια καθηγήτρια αγγλικών η οποία μου πρότεινε να διαβάσω ένα βιβλίο, "Το Εγχειρίδιο Του Πολεμιστή Του Φωτός"του Paulo Coelho. Από τότε ξεκίνησα να διαβάζω γενικά λογοτεχνικά βιβλία, αρχικά όχι γιατί απαραίτητα μου άρεσε, αλλά γιατί μου το είχε πει εκείνη, και την είχα πολύ ψηλά. Τελικά όμως μεγαλώνοντας και ωριμάζοντας, συνειδητοποίησα ότι μου αρέσει πραγματικά και όχι μόνο να διαβάζω αλλά και να γράφω. Αν δεν ήταν εκείνη λοιπόν αυτή τη στιγμή η ζωή μου και σίγουρα κι εγώ η ίδια ως χαρακτήρας θα ήταν εντελώς διαφορετικά (και γενικά αν δεν είχα συναντήσει το συγκεκριμέμο άτομο δε θα ήμουν αυτό που είμαι). Ακόμα ένα παράδειγμα είναι ότι στη Β' λυκείου αποφάσισα να αλλάξω σχολείο. Εκεί όπως είναι φυσικο γνώρισα πολλά άτομα με τα οποία βρίσκομαι μέχρι σήμερα, και το σπουδαιότερο, ότι ανάμεσα σε αυτά τα άτομα είναι και ένας πολύ σημαντικός άνθρωπος για μένα (από τους σημαντικότερους θα έλεγα) με τον οποίο έχω περάσει πάρα πολλά και σίγουρα είναι μια σχέση την οπία θα θυμάμαι πάντα και θα χαμογελάω. Και όλα αυτά γιατί αποφάσισα να αλλάξω σχολείο.
Και μόνο από το τελευταίο παράδειγμα, αν δεν είχα πάρει εκείνη την απόφαση, τα τρία περίπου τελευταία χρόνια της ζωής μου θα ήταν εντελώς διαφορετικά. Με λίγα λόγια, οτιδήποτε κάνουμε ή και ακόμα, για κάποιο λόγο, δεν κάνουμε μεταμορφώνει κάθε δευτερόλεπτο τη ζωή μας! Ας μην υποτιμάμε λοιπόν κανένα γεγονός. Όλα, τα πάντα, είναι άκρως σημαντικά και καθοριστηκά.
Πόσες φορές στη ζωή μας δεν έχει περάσει εκείνη η σκέψη που λέει ότι αν είχαμε ή δεν είχαμε κάνει κάτι τώρα θα ήμασταν σε ευνοϊκότερη θέση; Βέβαια, δεν πρέπει, και δεν έχει και νόημα, να μετανιώνουμε για τίποτα. Ό,τι έγινε, πάει, έγινε και στο κάτω κάτω έγινε γιατί εκείνη την χρονική στιγμή θεωρήσαμε εκείνη την επιλογή ως την πιο σωστή.Ούτως ή άλλως τίποτα δε γίνεται τυχαία. Όλα έχουν κάποιο λόγο που σημβαίνουν! Δυστυχώς ή ευτυχώς δεν μπορούμε να γυρίσουμε το χρόνο πίσω. Αλλά ας το σκεφτούμε για λίγο κάπως διαφορετικά. Πού ξέρουμε εμείς ότι αν είχαμε κάνει κάτι που τελίκα αποφύγαμε ή και το αντίθετο τα πράγματα θα ήταν καλύτερα; Μπορει, όντως, ναι, να ήταν καλύτερα, αλλά με την ίδια λογική θα μπορούσαν να είναι και πολύ χειρότερα. Δεν μπορούμε να οργανώσουμε εμείς το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα, οπότε ας σταματήσουμε να εξετάζουμε τα όποια διαφαρετικά ενδεχόμενα, δεν κερδίζουμε κάτι. Αντί αυτού, ας αρχίσουμε να ζούμε και να δρούμε στο σήμερα, στο τώρα όπου μπορούμε από εδώ και πέρα να είμαστε πιο προσεκτικοί και να κάνουμε νέες, σωστές επιλογές αλλά ακόμα και νέες λάθος. Τώρα αν δεν είμαστε ικανοποιημένοι από μια ήδη υπάρχουσα κατάσταση, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε αντί να κλαιγόμαστε, είναι να πιστέψουμε στις ικανότητες και τις δυνάμεις μας και, πάνω από όλα, στον ίδιο μας τον εαυτό και στο τέλος θα καταφέρουμε, αν όχι να εξιδανικεύσουμε την όποια κατάσταση, σίγουρα να την κάνουμε καλύτερη απ'ό,τι ήδη είναι...
Απλά πράγματα στα οποία τελικά δε δίνουμε μια δεύτερη σκέψη αλλά είναι πολύ μεγάλης σημασίας. Σε αυτό το σημείο θα παραθέσω δύο προσωπικές εμπειρίες. Αρχικά πριν περίπου πέντε χρόνια, στη δευτέρα γυμνασίου, βρέθηκε στο δρόμο μου μια καθηγήτρια αγγλικών η οποία μου πρότεινε να διαβάσω ένα βιβλίο, "Το Εγχειρίδιο Του Πολεμιστή Του Φωτός"του Paulo Coelho. Από τότε ξεκίνησα να διαβάζω γενικά λογοτεχνικά βιβλία, αρχικά όχι γιατί απαραίτητα μου άρεσε, αλλά γιατί μου το είχε πει εκείνη, και την είχα πολύ ψηλά. Τελικά όμως μεγαλώνοντας και ωριμάζοντας, συνειδητοποίησα ότι μου αρέσει πραγματικά και όχι μόνο να διαβάζω αλλά και να γράφω. Αν δεν ήταν εκείνη λοιπόν αυτή τη στιγμή η ζωή μου και σίγουρα κι εγώ η ίδια ως χαρακτήρας θα ήταν εντελώς διαφορετικά (και γενικά αν δεν είχα συναντήσει το συγκεκριμέμο άτομο δε θα ήμουν αυτό που είμαι). Ακόμα ένα παράδειγμα είναι ότι στη Β' λυκείου αποφάσισα να αλλάξω σχολείο. Εκεί όπως είναι φυσικο γνώρισα πολλά άτομα με τα οποία βρίσκομαι μέχρι σήμερα, και το σπουδαιότερο, ότι ανάμεσα σε αυτά τα άτομα είναι και ένας πολύ σημαντικός άνθρωπος για μένα (από τους σημαντικότερους θα έλεγα) με τον οποίο έχω περάσει πάρα πολλά και σίγουρα είναι μια σχέση την οπία θα θυμάμαι πάντα και θα χαμογελάω. Και όλα αυτά γιατί αποφάσισα να αλλάξω σχολείο.
Και μόνο από το τελευταίο παράδειγμα, αν δεν είχα πάρει εκείνη την απόφαση, τα τρία περίπου τελευταία χρόνια της ζωής μου θα ήταν εντελώς διαφορετικά. Με λίγα λόγια, οτιδήποτε κάνουμε ή και ακόμα, για κάποιο λόγο, δεν κάνουμε μεταμορφώνει κάθε δευτερόλεπτο τη ζωή μας! Ας μην υποτιμάμε λοιπόν κανένα γεγονός. Όλα, τα πάντα, είναι άκρως σημαντικά και καθοριστηκά.
Πόσες φορές στη ζωή μας δεν έχει περάσει εκείνη η σκέψη που λέει ότι αν είχαμε ή δεν είχαμε κάνει κάτι τώρα θα ήμασταν σε ευνοϊκότερη θέση; Βέβαια, δεν πρέπει, και δεν έχει και νόημα, να μετανιώνουμε για τίποτα. Ό,τι έγινε, πάει, έγινε και στο κάτω κάτω έγινε γιατί εκείνη την χρονική στιγμή θεωρήσαμε εκείνη την επιλογή ως την πιο σωστή.Ούτως ή άλλως τίποτα δε γίνεται τυχαία. Όλα έχουν κάποιο λόγο που σημβαίνουν! Δυστυχώς ή ευτυχώς δεν μπορούμε να γυρίσουμε το χρόνο πίσω. Αλλά ας το σκεφτούμε για λίγο κάπως διαφορετικά. Πού ξέρουμε εμείς ότι αν είχαμε κάνει κάτι που τελίκα αποφύγαμε ή και το αντίθετο τα πράγματα θα ήταν καλύτερα; Μπορει, όντως, ναι, να ήταν καλύτερα, αλλά με την ίδια λογική θα μπορούσαν να είναι και πολύ χειρότερα. Δεν μπορούμε να οργανώσουμε εμείς το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα, οπότε ας σταματήσουμε να εξετάζουμε τα όποια διαφαρετικά ενδεχόμενα, δεν κερδίζουμε κάτι. Αντί αυτού, ας αρχίσουμε να ζούμε και να δρούμε στο σήμερα, στο τώρα όπου μπορούμε από εδώ και πέρα να είμαστε πιο προσεκτικοί και να κάνουμε νέες, σωστές επιλογές αλλά ακόμα και νέες λάθος. Τώρα αν δεν είμαστε ικανοποιημένοι από μια ήδη υπάρχουσα κατάσταση, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε αντί να κλαιγόμαστε, είναι να πιστέψουμε στις ικανότητες και τις δυνάμεις μας και, πάνω από όλα, στον ίδιο μας τον εαυτό και στο τέλος θα καταφέρουμε, αν όχι να εξιδανικεύσουμε την όποια κατάσταση, σίγουρα να την κάνουμε καλύτερη απ'ό,τι ήδη είναι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου