Διαβάζοντας τον τίτλο ίσως σκεφτείτε ότι πρόκειται να γράψω για Αγγέλους που κατεβαίνουν από τον ουρανό για να μας προστατέψουν. Λοιπόν, όχι… Δε θα μιλήσω καν για εκείνους γιατί πολύ απλά δε ξέρω καν αν υφίστανται.
Από τότε που ήμασταν μικροί μας λέγανε πως πάντα έχουμε δίπλα μας έναν Άγγελο που μας φυλάει. Μεγαλώνοντας όμως κατάλαβα ότι υπάρχει ακόμα ένα “είδος” Αγγέλων οι οποίοι όμως δεν έχουν καμία θεϊκή υπόσταση, δεν πετάνε ούτε είναι ντυμένοι στα λευκά. Αντιθέτως, είναι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι όπως ακριβώς είμαστε κι εμείς.
Τι θέλω να πω με αυτό; Πολύ απλά ότι για τον καθένα μας κάποιος ο οποίος μας έχει βοηθήσει ακριβώς τη χρονική στιγμή που χρειαζόμασταν βοήθεια, μας έχει ακούσει ακριβώς τότε που χρειαζόμασταν κάποιον να μας ακούσει, μας έχει μιλήσει όταν χρειαζόμασταν μια γνώμη. Τότε εμείς σκεφτήκαμε πως είτε ότι ήταν σύμπτωση είτε ότι είναι ένας πολύ καλός φίλος και ότι αυτές οι ενέργειες είναι αυτονόητες αφού είναι “καταγεγραμμένες” στους άγραφους κανόνες της φιλίας.
Αυτό σκεφτόμουνα κι εγώ μέχρι που συνειδητοποίησα ότι ήταν πολλές οι συμπτώσεις. Δόξα το Θεό στις πιο κρίσιμες στιγμές της ζωής μου, στις πιο δύσκολες, πάντα μέχρι τώρα ξαφνικά βρισκόταν κάποιο άτομο δίπλα μου, από το πουθενά. Εκεί είναι που σκέφτεσαι ότι τελικά δεν είναι όλα τυχαία-αν και για μένα τίποτα απολύτως δεν είναι τυχαίο. Αυτά τα άτομα για τον καθένα μας είναι πολύ σημαντικά. Δυσκολευόμαστε πολύ να τα διακρίνουμε και ακόμα περισσότερο γιατί στις μέρες μας η δυσπιστία και η καχυποψία βρίσκονται σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό. Παρά όλα αυτά όμως, αν το σκεφτούμε, όλοι λίγο πολύ είχαμε έστω και μία τέτοια εμπειρία.
Για παράδειγμα, κάποια στιγμή αν δεν είχαμε κάποιο συγκεκριμένο άτομο στη ζωή μας, θα ήμασταν μόνοι μας και δε θα είχαμε κανένα να μιλήσουμε (για εκείνη τη χρονική περίοδο). Ή επίσης βρέθηκε μια φορά κάποιος ο οποίος μας έκανε κάποιες υποδείξεις, τις οποίες εμείς τελικά ακολουθήσαμε-έστω και σε κάποιο βαθμό-κάτι που αν δεν είχαμε κάνει δε θα ήμασταν αυτοί που είμαστε σήμερα. Ε, ήδη δεν έχετε κάποιο άτομο στο μυαλό σας;
Όλοι οι άνθρωποι έρχονται στη ζωή μας είτε για κάποιο λόγο, είτε για ορισμένο χρόνο, είτε για πάντα. Το ίδιο και οι “Άγγελοι”, αφού στο κάτω κάτω κι εκείνοι άνθρωποι είναι με πάθη κι ελαττώματα όπως εμείς. Αυτό λοιπόν πρέπει να το γνωρίζουμε για να ξέρουμε και πώς να φερθούμε στον καθένα. Δε σημαίνει ότι θα μείνει για πάντα δίπλα μας ή ότι δε θα μας απογοητεύσει. Πρέπει πάντα να τα περιμένουμε όλα από όλους. Ακόμα και από τον ίδιο μας τον εαυτό.
Αρχικά λοιπόν, όταν κάποιος έρχεται στη ζωή μας για κάποιο συγκεκριμένο λόγο, συνήθως είναι για να μας βοηθήσει σε μια ανάγκη που ίσως έχουμε εκφράσει. Είναι εκεί για να μας καθοδηγήσει ή να μας υποστηρίξει φυσικά, ψυχικά, συναισθηματικά ή πνευματικά. Στο μυαλό μας φαντάζει θεόσταλτος (και ίσως είναι για όσους πιστεύουν). Κι αυτό γιατί είναι εκεί ακριβώς τη στιγμή που τον χρειαζόμασταν. Σε αυτή όμως την περίπτωση, του ανθρώπου που μπήκε στη ζωή μας για κάποιο λόγο, μετά από καιρό, χωρίς να κάνουμε απαραίτητα κάτι ή σε κάποια περίεργη στιγμή θα μπει τέλος σε αυτή τη σχέση. Η ανάγκη μας θα έχει βρει ανταπόκριση και θα έχει έρθει η ώρα να προχωρήσουμε.
Τώρα, αν κάποιος είναι στη ζωή μας για ορισμένο χρόνο σημαίνει ότι ήρθε η ώρα να ωριμάσουμε, να μοιραστούμε και να μάθουμε. Αυτός ο άνθρωπος θα μας μάθει να κάνουμε πράγματα που δεν κάναμε ως τώρα και σίγουρα η παρουσία του θα μας χαροποιήσει πάρα πολύ. Παρόλο που θα είναι στη ζωή μας για ορισμένο χρονικό διάστημα, το έργο του θα είναι σπουδαίο και ό,τι θα μας έχει μάθει θα είναι μάθημα ζωής και ποτέ ξανά δε θα είμαστε οι ίδιοι. Η επιρροή του επάνω μας θα είναι τόσο έντονη (με την καλή έννοια) που δε θα ξεχάσουμε ποτέ ούτε εκείνον, ούτε ό,τι μας υπέδειξε. Χάρη σε εκείνον θα έχουμε ωριμάσει και θα έχουμε διαμορφώσει ένα σωστό χαρακτήρα κάτι που δε θα είχε γίνει αν δεν ήταν εκείνος. Γι’ αυτό και στη θύμησή του η μοναδική πιθανή αντίδρασή μας θα είναι ένα απαλό και ζεστό χαμόγελο και ίσως αρκετές φορές να νοσταλγήσουμε το χρόνο που περάσαμε μαζί του, αλλά δυστυχώς (ή ευτυχώς), ο άνθρωπος αυτός ήταν μόνο για έναν συγκεκριμένο χρόνο κοντά μας. Ήταν μόνο για κάποιον ορισμένο χρόνο.
Τέλος, όταν κάποιος είναι στη ζωή μας για πάντα, μας δίνει κι εκείνος μαθήματα ζωής αλλά με τη διαφορά ότι αυτό το άτομο είναι πάντα εκεί να μας διορθώσει ή να μας ξαναβάλει στον δρόμο μας όταν για τον οποιονδήποτε λόγο έχουμε παραστρατήσει. Αυτός ο άνθρωπος θα μας διδάξει αυτά πάνω στα οποία θα χτίσουμε στερεά θεμέλια, συναισθηματικά και μη. Και συνήθως εκείνος είναι που έχει τη μεγαλύτερη επιρροή σε εμάς, με το σκεπτικό ότι είναι συνεχώς γύρω μας με το αποτέλεσμα να έχουμε συχνά, αν όχι συνέχεια, τη γνώμη του, την οποία ανέκαθεν απολαμβάναμε να ακολουθούμε. Μάλιστα κάτι τέτοιο μας έκανε να νιώθουμε σίγουροι ότι κάνουμε το σωστό για εμάς, κάτι που είναι πολύ σημαντικό.
Μετά λοιπόν από αυτές τις τρεις περιπτώσεις “Αγγέλων” –ανθρώπων-φίλων στη ζωή μας νομίζω ότι έχετε καταλάβει καλύτερα αυτό που προσπαθώ να πω. Λένε ότι η αγάπη είναι τυφλή, αλλά πιστεύω επίσης πέρα από αυτό ότι η φιλία, σαν υπόσταση, είναι διαισθητική. Γνωρίζοντας κάποιον, το νιώθεις αν θα μπορέσεις να πορευτείς μαζί του. Όχι απαραίτητα από την αρχή, αλλά γρήγορα έχεις κάποια πολύ έντονα συναισθήματα συμπάθειας, τα οποία συνήθως προμηνύουν μια φιλία, είτε δυνατή, είτε όχι.
Σε αυτό το σημείο θα μου επιτρέψετε να δηλώσω ότι αυτό το κείμενο είναι αφιερωμένο εξαιρετικά σε τρεις ανθρώπους στη ζωή μου, οι οποίοι μετά από σκέψη και από πολλές “συμπτώσεις”, αποδείχτηκαν περίτρανα οι τρεις Φύλακες Άγγελοι της ζωής μου. Για εσάς τους τρεις, λοιπόν, ανθρώπους είτε είστε εδώ για κάποιο λόγο, είτε για κάποιο χρόνο, είτε για μια ζωή, κάτι που θα μάθω όταν και αν έρθει η στιγμή να χωριστούν οριστικά οι δρόμοι μας, σας ευχαριστώ που μου δώσατε και που συνεχίζεται να μου δίνετε την ευκαιρία αυτής της εμπειρίας.
Σας ευχαριστώ που εξαιτίας της διαφορετικότητάς σας ο κάθε ένας από εσάς μου έχει δώσει εντελώς διαφορετικά μαθήματα και υποδεικνύει και από ένα διαφορετικό κομμάτι του εαυτού μου, βοηθώντας με τελικά με αυτόν τον τρόπο να τον γνωρίσω και να κατανοήσω το τι είναι για μένα και τι όχι. Σας ευχαριστώ που δίπλα σας βλέπω όριά μου, τις δυνατότητες μου. Μου δίνετε την ευκαιρία να αναγνωρίσω το τι είμαι διατεθειμένη να κάνω. Σας ευχαριστώ που χάρη σε εσάς αναγνωρίζω τις δυνάμεις μου. Με λίγα λόγια σςς ευχαριστώ που είστε μέρος της ζωής μου και για όσο κι αν είστε ακόμα εδώ, θέλω να ξέρετε πως δε θα σας ξεχάσω ποτέ ούτε θα μετανιώσω για ό,τι έκανα μαζί σας ή ακόμα και για σας. Αν φύγετε αύριο θα σας θυμάμαι με ευχαρίστηση κα αγάπη και θα εύχομαι να μπορούσα να σας έχω λίγο ακόμα. Εύχομαι να σας έχω δώσει να καταλάβετε, τον καθένα ξεχωριστά, το πόσο σημαντικοί είστε για μένα και το πόσο σας αγαπάω. Σας ευχαριστώ. Δε θα σας ξεχάσω ποτέ.
Για να κλείσω, απλά θα σας πω το παρακάτω και να το θυμάστε: Οι Άγγελοι είναι εδώ, δίπλα μας, μέσα μας. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι απλά να πιστέψουμε και να συνειδητοποιήσουμε ότι, ναι, χρειαζόμαστε βοήθεια και να μάθουμε να δίνουμε ευκαιρίες στους ανθρώπους γιατί μόνο τότε θα μάθουμε τι έχουν να μας πουν. Και πού ξέρουμε, ίσως αυτό που θα μας πουν να μας βοηθήσει τόσο στη ζωή μας όσο δεν είχαμε φανταστεί. Ας τους ακούσουμε λοιπόν…!
Από τότε που ήμασταν μικροί μας λέγανε πως πάντα έχουμε δίπλα μας έναν Άγγελο που μας φυλάει. Μεγαλώνοντας όμως κατάλαβα ότι υπάρχει ακόμα ένα “είδος” Αγγέλων οι οποίοι όμως δεν έχουν καμία θεϊκή υπόσταση, δεν πετάνε ούτε είναι ντυμένοι στα λευκά. Αντιθέτως, είναι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι όπως ακριβώς είμαστε κι εμείς.
Τι θέλω να πω με αυτό; Πολύ απλά ότι για τον καθένα μας κάποιος ο οποίος μας έχει βοηθήσει ακριβώς τη χρονική στιγμή που χρειαζόμασταν βοήθεια, μας έχει ακούσει ακριβώς τότε που χρειαζόμασταν κάποιον να μας ακούσει, μας έχει μιλήσει όταν χρειαζόμασταν μια γνώμη. Τότε εμείς σκεφτήκαμε πως είτε ότι ήταν σύμπτωση είτε ότι είναι ένας πολύ καλός φίλος και ότι αυτές οι ενέργειες είναι αυτονόητες αφού είναι “καταγεγραμμένες” στους άγραφους κανόνες της φιλίας.
Αυτό σκεφτόμουνα κι εγώ μέχρι που συνειδητοποίησα ότι ήταν πολλές οι συμπτώσεις. Δόξα το Θεό στις πιο κρίσιμες στιγμές της ζωής μου, στις πιο δύσκολες, πάντα μέχρι τώρα ξαφνικά βρισκόταν κάποιο άτομο δίπλα μου, από το πουθενά. Εκεί είναι που σκέφτεσαι ότι τελικά δεν είναι όλα τυχαία-αν και για μένα τίποτα απολύτως δεν είναι τυχαίο. Αυτά τα άτομα για τον καθένα μας είναι πολύ σημαντικά. Δυσκολευόμαστε πολύ να τα διακρίνουμε και ακόμα περισσότερο γιατί στις μέρες μας η δυσπιστία και η καχυποψία βρίσκονται σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό. Παρά όλα αυτά όμως, αν το σκεφτούμε, όλοι λίγο πολύ είχαμε έστω και μία τέτοια εμπειρία.
Για παράδειγμα, κάποια στιγμή αν δεν είχαμε κάποιο συγκεκριμένο άτομο στη ζωή μας, θα ήμασταν μόνοι μας και δε θα είχαμε κανένα να μιλήσουμε (για εκείνη τη χρονική περίοδο). Ή επίσης βρέθηκε μια φορά κάποιος ο οποίος μας έκανε κάποιες υποδείξεις, τις οποίες εμείς τελικά ακολουθήσαμε-έστω και σε κάποιο βαθμό-κάτι που αν δεν είχαμε κάνει δε θα ήμασταν αυτοί που είμαστε σήμερα. Ε, ήδη δεν έχετε κάποιο άτομο στο μυαλό σας;
Όλοι οι άνθρωποι έρχονται στη ζωή μας είτε για κάποιο λόγο, είτε για ορισμένο χρόνο, είτε για πάντα. Το ίδιο και οι “Άγγελοι”, αφού στο κάτω κάτω κι εκείνοι άνθρωποι είναι με πάθη κι ελαττώματα όπως εμείς. Αυτό λοιπόν πρέπει να το γνωρίζουμε για να ξέρουμε και πώς να φερθούμε στον καθένα. Δε σημαίνει ότι θα μείνει για πάντα δίπλα μας ή ότι δε θα μας απογοητεύσει. Πρέπει πάντα να τα περιμένουμε όλα από όλους. Ακόμα και από τον ίδιο μας τον εαυτό.
Αρχικά λοιπόν, όταν κάποιος έρχεται στη ζωή μας για κάποιο συγκεκριμένο λόγο, συνήθως είναι για να μας βοηθήσει σε μια ανάγκη που ίσως έχουμε εκφράσει. Είναι εκεί για να μας καθοδηγήσει ή να μας υποστηρίξει φυσικά, ψυχικά, συναισθηματικά ή πνευματικά. Στο μυαλό μας φαντάζει θεόσταλτος (και ίσως είναι για όσους πιστεύουν). Κι αυτό γιατί είναι εκεί ακριβώς τη στιγμή που τον χρειαζόμασταν. Σε αυτή όμως την περίπτωση, του ανθρώπου που μπήκε στη ζωή μας για κάποιο λόγο, μετά από καιρό, χωρίς να κάνουμε απαραίτητα κάτι ή σε κάποια περίεργη στιγμή θα μπει τέλος σε αυτή τη σχέση. Η ανάγκη μας θα έχει βρει ανταπόκριση και θα έχει έρθει η ώρα να προχωρήσουμε.
Τώρα, αν κάποιος είναι στη ζωή μας για ορισμένο χρόνο σημαίνει ότι ήρθε η ώρα να ωριμάσουμε, να μοιραστούμε και να μάθουμε. Αυτός ο άνθρωπος θα μας μάθει να κάνουμε πράγματα που δεν κάναμε ως τώρα και σίγουρα η παρουσία του θα μας χαροποιήσει πάρα πολύ. Παρόλο που θα είναι στη ζωή μας για ορισμένο χρονικό διάστημα, το έργο του θα είναι σπουδαίο και ό,τι θα μας έχει μάθει θα είναι μάθημα ζωής και ποτέ ξανά δε θα είμαστε οι ίδιοι. Η επιρροή του επάνω μας θα είναι τόσο έντονη (με την καλή έννοια) που δε θα ξεχάσουμε ποτέ ούτε εκείνον, ούτε ό,τι μας υπέδειξε. Χάρη σε εκείνον θα έχουμε ωριμάσει και θα έχουμε διαμορφώσει ένα σωστό χαρακτήρα κάτι που δε θα είχε γίνει αν δεν ήταν εκείνος. Γι’ αυτό και στη θύμησή του η μοναδική πιθανή αντίδρασή μας θα είναι ένα απαλό και ζεστό χαμόγελο και ίσως αρκετές φορές να νοσταλγήσουμε το χρόνο που περάσαμε μαζί του, αλλά δυστυχώς (ή ευτυχώς), ο άνθρωπος αυτός ήταν μόνο για έναν συγκεκριμένο χρόνο κοντά μας. Ήταν μόνο για κάποιον ορισμένο χρόνο.
Τέλος, όταν κάποιος είναι στη ζωή μας για πάντα, μας δίνει κι εκείνος μαθήματα ζωής αλλά με τη διαφορά ότι αυτό το άτομο είναι πάντα εκεί να μας διορθώσει ή να μας ξαναβάλει στον δρόμο μας όταν για τον οποιονδήποτε λόγο έχουμε παραστρατήσει. Αυτός ο άνθρωπος θα μας διδάξει αυτά πάνω στα οποία θα χτίσουμε στερεά θεμέλια, συναισθηματικά και μη. Και συνήθως εκείνος είναι που έχει τη μεγαλύτερη επιρροή σε εμάς, με το σκεπτικό ότι είναι συνεχώς γύρω μας με το αποτέλεσμα να έχουμε συχνά, αν όχι συνέχεια, τη γνώμη του, την οποία ανέκαθεν απολαμβάναμε να ακολουθούμε. Μάλιστα κάτι τέτοιο μας έκανε να νιώθουμε σίγουροι ότι κάνουμε το σωστό για εμάς, κάτι που είναι πολύ σημαντικό.
Μετά λοιπόν από αυτές τις τρεις περιπτώσεις “Αγγέλων” –ανθρώπων-φίλων στη ζωή μας νομίζω ότι έχετε καταλάβει καλύτερα αυτό που προσπαθώ να πω. Λένε ότι η αγάπη είναι τυφλή, αλλά πιστεύω επίσης πέρα από αυτό ότι η φιλία, σαν υπόσταση, είναι διαισθητική. Γνωρίζοντας κάποιον, το νιώθεις αν θα μπορέσεις να πορευτείς μαζί του. Όχι απαραίτητα από την αρχή, αλλά γρήγορα έχεις κάποια πολύ έντονα συναισθήματα συμπάθειας, τα οποία συνήθως προμηνύουν μια φιλία, είτε δυνατή, είτε όχι.
Σε αυτό το σημείο θα μου επιτρέψετε να δηλώσω ότι αυτό το κείμενο είναι αφιερωμένο εξαιρετικά σε τρεις ανθρώπους στη ζωή μου, οι οποίοι μετά από σκέψη και από πολλές “συμπτώσεις”, αποδείχτηκαν περίτρανα οι τρεις Φύλακες Άγγελοι της ζωής μου. Για εσάς τους τρεις, λοιπόν, ανθρώπους είτε είστε εδώ για κάποιο λόγο, είτε για κάποιο χρόνο, είτε για μια ζωή, κάτι που θα μάθω όταν και αν έρθει η στιγμή να χωριστούν οριστικά οι δρόμοι μας, σας ευχαριστώ που μου δώσατε και που συνεχίζεται να μου δίνετε την ευκαιρία αυτής της εμπειρίας.
Σας ευχαριστώ που εξαιτίας της διαφορετικότητάς σας ο κάθε ένας από εσάς μου έχει δώσει εντελώς διαφορετικά μαθήματα και υποδεικνύει και από ένα διαφορετικό κομμάτι του εαυτού μου, βοηθώντας με τελικά με αυτόν τον τρόπο να τον γνωρίσω και να κατανοήσω το τι είναι για μένα και τι όχι. Σας ευχαριστώ που δίπλα σας βλέπω όριά μου, τις δυνατότητες μου. Μου δίνετε την ευκαιρία να αναγνωρίσω το τι είμαι διατεθειμένη να κάνω. Σας ευχαριστώ που χάρη σε εσάς αναγνωρίζω τις δυνάμεις μου. Με λίγα λόγια σςς ευχαριστώ που είστε μέρος της ζωής μου και για όσο κι αν είστε ακόμα εδώ, θέλω να ξέρετε πως δε θα σας ξεχάσω ποτέ ούτε θα μετανιώσω για ό,τι έκανα μαζί σας ή ακόμα και για σας. Αν φύγετε αύριο θα σας θυμάμαι με ευχαρίστηση κα αγάπη και θα εύχομαι να μπορούσα να σας έχω λίγο ακόμα. Εύχομαι να σας έχω δώσει να καταλάβετε, τον καθένα ξεχωριστά, το πόσο σημαντικοί είστε για μένα και το πόσο σας αγαπάω. Σας ευχαριστώ. Δε θα σας ξεχάσω ποτέ.
Για να κλείσω, απλά θα σας πω το παρακάτω και να το θυμάστε: Οι Άγγελοι είναι εδώ, δίπλα μας, μέσα μας. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι απλά να πιστέψουμε και να συνειδητοποιήσουμε ότι, ναι, χρειαζόμαστε βοήθεια και να μάθουμε να δίνουμε ευκαιρίες στους ανθρώπους γιατί μόνο τότε θα μάθουμε τι έχουν να μας πουν. Και πού ξέρουμε, ίσως αυτό που θα μας πουν να μας βοηθήσει τόσο στη ζωή μας όσο δεν είχαμε φανταστεί. Ας τους ακούσουμε λοιπόν…!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου